همانند اکثر داستان ها که در آن شخصیت اصلی ساده و بی آلایش با تمام توان برای رسیدن به اهدافش می جنگد، دکتر توفیق موسیوند نیز پسرک چوپانی بود که با اراده و تلاش خود به جایگاه بالایی رسید.
توفیق موسیوند در سال ۱۳۱۵ در روستای ورکانه ی همدان به دنیا آمد. خانواده موسیوند، خانواده شلوغی بود و زندگی ساده‌ای داشت شغل خانوادگی این خاندان کشاورزی بود و تمامی اعضای خانه برای کسب درآمد و مایحتاج زندگی به یکدیگر در کارهای مختلف کمک می کردند.
او علاقه ی زیادی به درس خواندن داشت و هرروز برای تحصیل از ورکانه به همدان میرفت ؛ تا چهارده سالگی چوپانی می کرد و هنوز که هنوز است به این موضوع افتخار می کند: «چوپانی انسان را به اصل خود، خدا و طبیعت نزدیک می‌کند و به‌همین‌خاطر خدا‌دوستی در ذهن من مترادف با چوپانی است.»
پس از مدتی او از روستا خارج شد و در شهر تهران به تحصیل پرداخت. او در دانشگاه تهران تحصیلات مقدماتی خود را در رشته مهندسی کشاورزی با بالاترین سطح نمرات به پایان رساند و سپس به کانادا رفت تا تحصیلات خود را در آنجا ادامه دهد؛ او با تلاش بسیار بورسیه ی دانشگاه آلبرتای کانادا را نصیب خود کرد و در رشته ی مهندسی کشاورزی به تحصیلات خود ادامه داد.
در همان دوران با خانم « دیکسی لی » کانادایی ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد و در سال 1970 همراه خانواده اش به اوهایو و ایالت کالیفرنیای آمریکا مهاجرت کرد.
او تحصیلات خود را در حوزه علوم پزشکی در دانشگاه آکرون و کالج پزشکی شمال شرقی دانشگاه اوهایو شروع کرد و در اینجا بود که ارتباط بسیار قوی و مفیدی بین علوم مهندسی و پزشکی ایجاد شد که سرانجام این ارتباط جرقه های کشفیات جدید و مفید استاد و دیگر دانشمندان بود.
او در دانشگاه آکرون و کالج پزشکی شمال شرقی دانشگاه به تحصیل پزشکی پرداخت و دکتر ویلبرت کلون از انستیتوی قلب پس از 3 سال کار پروفسور موسیوند در کلینیک کلیولند اوتاوا از او درخواست کرد تا سرپرستی تیم قلب مصنوعی این انستیتو را بر عهده گیرد. در این زمان بود که تلفیق علوم مهندسی و پزشکی به او کمک کرد تا به دانش نوینی در زمینه اعضای مصنوعی دست یافته و بتواند بعد از مدتی قلب مصنوعی انسان را اختراع کند.
«من انسان‌های بسیاری را دیده‌ام که در سنین نوجوانی، جوانی، میان‌سالی و پیری دچار سکته قلبی می‌شوند و می‌میرند. این جمله بسیار تلخ و سختی است هنگامی که دکتر می‌گوید که قلب شخص بیمار از کار افتاده است و دیگر به‌صورت طبیعی کار نمی‌کند. من با شنیدن این حرف بسیار‌بسیار متاثر و ناراحت می‌شوم و همین دلیلی شد تا به فکر یک راه‌حل برای این مشکل بزرگ باشم.»
در جهان سالانه پنج میلیون انسان به دلیل نارسایی های قلبی از دنیا می روند که این رقم بسیار بالایی است و درمان های دارویی به آنها کمک زیادی نمی کند. همچنین سالانه چهار میلیون قلب برای اهدا به بیماران نارسایی های قلبی موجود است که این تعداد پاسخگوی نیازها و تقاضاهای بیماران نیست. اینها دلایلی برای اهمیت و نیاز روز افزون قلب های مصنوعی در دنیای علوم پزشکی است.
دکتر موسیوند کسی است که مردم را دوست دارد و کمک به آنها را رسالت زندگی‌اش می‌داند. او عاشق زادگاهش و تمام سادگی‌های دوره کودکی و نوجوانی‌اش در آن روستاست. او عاشق تمام جزئیات مسیری است که او را به این مقصد رسانده است.
«اختراعات دکتر موسیوند»
پروفسور استاد توفیق موسیوند که به Tofy Mousivand مشهور است، اختراعات بسیاری را به ثبت رسانده است که مهم ترین آنها قلب مصنوعی بود. این اختراع شامل تکنولوژی بای پس می باشد؛ یعنی توانایی کنترل از راه دور را دارد که پس از قرار گرفتن در بدن بیمار می تواند از طریق ماهواره، اینترنت و تلفن از وضعیت آن اطلاع یافت و همچنین از وضعیت سلامت بیمار آگاه شد؛ همچنین امکان ارسال برق به آن بدون ایجاد سوراخ در بدن را نیز دارد که این فرآیند از طریق سیستم الکترومغناطیسی فراهم می شود.
همچنین از دیگر اختراعات مهم استاد نیز می توان به تعیین DNA انسان با اثر انگشت و بدون نیاز به قطره ای خون اشاره کرد. این دستاورد بسیار مهم برای تشخیص هویت مردگان در سوانح و اتفاقات بسیار زیاد استفاده می شود. همچنین برای نوزادان و بیماران قلبی نیز کاربردهای بسیار زیادی دارد. پروفسور موسیوند 144اختراع پزشکی دیگر را نیز در کارنامه درخشان خود دارد؛ از جمله ساخت زیرپیراهنی که می تواند فشار خون و کارکرد قلب را در کسانی که قلب شان خوب کار نمی کند، کنترل کند، از مهم ترین اختراعات و عناوین علمی او به شمار می آید.
« افتخارات و جوایز دکترموسیوند»
*در سال ۱۹۹۷ برای جایزه شورای دستاوردهای سالانه علوم زیستی اوتاوا توسط دانشمندان کاندیدا شد و موفق به کسب آن جایزه ارزشمند در سال‌های ابتدایی فعالیت علمی خود در خارج از ایران شد.
*پس از دریافت جایزه از رئیس‌جمهور کانادا؛ به صورت افتخاری، به انجمن سلطنتی کانادا پیوست.
*در مؤسسه تحقیقات بهداشتی کانادا در سال ۲۰۱۰ جایزه «ترجمه علم» و همچنین جایزه «تحقیق حوزه سلامت» را دریافت کرد.
*در حوزه تحقیق دربارهٔ «رسیدگی به محدودیت‌های قانون» نیز در سال ۲۰۱۱ به عنوان محقق برتر معرفی شد
*موفق به دریافت مدال الماس جوبیلی از ملکه الیزابت در سال ۲۰۱۳ شد.
*در جشنواره افتخارات ۲۵ ساله دانشکده جایزه ارتقای حرفه‌ای پزشکی را در سال ۲۰۱۵ دریافت کرد.
*فلوشیپ برگزیده مؤسسه مهندسی پزشکی و مهندسی بیولوژیک آمریکا (۲۰۰۳)
*جایزه آکادمی بین‌المللی قلب و عروق (۲۰۰۲)
*فلوشیپ آکادمی علوم اروپا (۲۰۰۲)
*جایزه شورای تحقیقات ملی کانادا، انجمن نوآوری منطقه‌ای (۲۰۰۱)
*برنده جایزه همکاری دانشگاه و صنعت شورای تحقیقات مهندسی و علوم طبیعی کانادا (۲۰۰۱)
*آکادمی علوم انجمن سلطنتی کانادا (۲۰۰۰)
*جایزه کارآفرینی شورای علوم زیستی اتاوا (۱۹۹۹)
*برنده جایزه رؤسای مرکز پژوهش و نوآوری اتاوا (۱۹۹۹)
وی، هم اکنون رییس بخش قلب و عروق انستیتوی تحقیقات قلب دانشگاه اوتاوا (پایتخت کانادا) و عضو افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی ایران نیز است.
